Ik voel zoveel trots dat ik met dit project naar buiten mag komen. Het begon als een wilde ingeving, ik voelde innerlijk zo een grote JA en dan klopt het. Om dan ook te mogen ervaren dat wanneer het klopt alles als vanzelf stroomt, is zo een meerwaarde. Bijna onmiddellijk voelde Anneleen De Walsche ook een JA om de fotografie te doen en binnen de week hadden we een prachtige diverse groep godinnen en een locatie.
De dag zelf was een diepe ervaring. De zon scheen, de vrouwen sijpelden binnen en we doken er samen in. Samen landen, samen delen in een cirkel, de veilige bedding creëren om samen die diepe processen in te duiken, elkaar dragen bij het uitspreken en opschrijven van de woorden op het lijf. Eén voor één stapten de vrouwen in de cirkel om hun woorden uit te spreken en te laten opschrijven. Ik voelde me zo vereerd dat ik dat met elke vrouw individueel mocht ervaren. Elke cel in mijn lijf voelde dat we dit niet alleen voor onszelf deden, maar voor élke vrouw, voor het collectieve vrouwenveld.
Dan de kracht te voelen van die vrouw om met die woorden naar de fotografe te gaan en haar te laten fotograferen, te zien dat ze nadien liefdevol met rozenwater haar woorden afwaste, in pure zachtheid.
En dan waren we nog maar in de helft.
Wat hadden we dat onderschat in tijd, in diepte.
En toch deden we het, we namen een pauze, deelden in de cirkel en haalden de sensualiteit in onszelf naar boven, we dansten, we bewogen, we zongen.
Terug één voor één gingen die prachtige, krachtige godinnen voor de lens staan.
Wat een transformatie!
Wat een kracht!
Ook hierin kwamen processen naar boven en ook hierin was er de veilige bedding om te dragen.
De dag werd afgerond.
De vrouwen gingen naar huis.
Tijd om te integreren.
Dat gebeurde, er werd diep nagevoeld.
In spanning wachten op de foto’s, het resultaat.
Gaat het wel goed genoeg zijn?
Ga ik wel mooi genoeg zijn op mijn godinnenfoto?
Het passeerde allemaal en het werd allemaal ontvangen.
Het resultaat is er.
Met ongelofelijke dank aan Anneleen De Walsche van Anneleen DW Fotografie. Zonder haar was dit prachtige project niet geworden wat het is geworden.
Want:
Wat is dat prachtig.
Wat is dat krachtig.
Wat is dat ontroerend mooi.
Het boek ‘de ontembare vrouw’ inspireerde me voor het idee en het inspireert me ook om dit resultaat aan jullie te tonen.
“Er is geen ‘zo hoort het’ wat lichamen betreft. Het gaat niet om maat of vorm of leeftijd, of zelfs het twee van alles hebben, want sommigen hebben dat niet. De wilde vraag is: hoe voelt dit lichaam, is het op een juiste manier verbonden met plezier, het hart, de ziel, het wilde? Kent het geluk, vreugde? Kan het op zijn eigen manier bewegen, dansen, wiegen, zwaaien, duwen? Iets anders doet er niet toe”
En deze tekst vloeide mee uit mijn pen:
Een lijf is veel meer dan wat er zichtbaar is….
In een lijf ligt onze geschiedenis opgeslagen, onze pijn en onze vreugde.
Daar zijn we met deze groep prachtige vrouwen ingedoken.
Eerst in de pijn, dan in de vreugde.
In de pijn heeft elke vrouw minstens drie woorden gekozen die haar getekend hebben in haar leven.
Deze hebben we op het lichaam geschreven.
Die woorden heeft elke vrouw samen met de pijn liefdevol afgewassen, waarna we ons verbonden hebben met het plezier, het dansen, de vreugde.
Prachtig om elke vrouw te zien stralen in die vreugde.
Ongelofelijk om hun schoonheid en kracht te zien, zowel in de pijn als in de vreugde.
Schoonheid gaat voorbij wat hoort. Schoonheid IS.
Kracht.
Liefde.
Vreugde.
Plezier.
Vrijheid.
Mogen zijn wie je bent.
Het was een eer om met elk van hen dit prachtige project te mogen realiseren.
Ik buig voor jullie!
Ik buig voor mezelf!
Ik buig voor raakbaarheid die zichtbaar wordt gemaakt!
En ik hoor alleen maar in mijn hart en mijn ziel en mijn lijf: NOG!
Begeleiding en idee: Sandra Decadt, intimiteitscoach bij Her-Leef
Fotografie: Anneleen De Walsche, fotografe bij Anneleen DW Fotografie